In de vijftiger jaren hoorde je regelmatig een pianoconcert op de radio. Naar ik mij herinnerde werd dit gespeeld door meesterpianist/showman Liberace, over wie pas geleden een film is verschenen. Het pianoconcert was geschreven als themamuziek voor de film While I live. Ik ging op zoek naar verdere gegevens.
De film While I live
While I live is de titel van een door John Harlow geregisseerde film uit 1947. Het verhaal van de film gaat over een zeer getalenteerde pianiste en componiste Olwen Trevelyan die worstelt met de slotakkoorden van haar nieuwe compositie die ze maar niet kan afronden. Gedreven door de blinde ambitie van haar zuster springt ze (per ongeluk of expres, dat blijft duister) van de rotsen. Haar lichaam wordt nooit teruggevonden. Exact 25 jaar na haar verdwijning meldt zich een jonge dame met geheugenverlies die het stuk op de piano gaat vertolken. Is zij de reïncarnatie van Olwen? En hoe loopt het met haar af?
John Harlow als regisseur
John Harlow (1896 – 1977) was een Engelse filmregisseur, die carrière maakte met populaire filmthrillers. Zijn bekendste films uit een latere periode waren Candles at Nine (1944), enkele Sexton Blake (populaire stripheld die veel verfilmd is) thrillers zoals Meet Sexton Blake en The Echo Murders (uit 1945). Zijn bekendste film is uit 1947 en is het dramatische verhaal van Olwen Trevelyan en haar onvoltooide pianowerk, While I Live. Naar verluidt zijn er nooit complete exemplaren van deze film boven water gekomen.
De componist Charles Williams
Williams werd in 1893 geboren onder de naam Isaac Cozerbreit. Hij begon zijn muzikale carrière als violist in theaters, bioscopen en symfonieorkesten. Daarna nam hij compositielessen bij Norman O’Neill, destijds een beroemde theatercomponist. Van 1933tot 1939 werkte hij als componist bij een Britse filmmaatschappij. Nadat hij veel Britse films en radioprogramma’s van muziek had voorzien, werd hij benoemd tot dirigent van het nieuwe Queens Hall Light Orchestra. Later startte hij met zijn eigen Concert Orchestra. Hij stierf in 1978 op 85-jarige leeftijd.
De vertolkers
De meest bekende vertolking van dit (volgens sommigen als parodie bedoelde) muziekstuk is van Liberace, de Amerikaanse showman/pianist, die furore maakte met zijn mix van klassieke en moderne stijlen en zijn flamboyante uiterlijk. Hij zette The Dream of Olwen geheel naar zijn hand en maakte er een rijk versierde en superlyrische versie van. Deze is terug te vinden op You Tube.
Maar er zijn talloze andere versies te bekijken en beluisteren. Enkele voorbeelden: Philipp Sear (pianoversie), het orkest van Mantovani (wat dromerig) en Richard Clayderman (teder en romantisch, voorzien van een hedendaagse beat).
Speciale aandacht verdient de versie van zanger/jodelaar/kunstfluiter Ronnie Ronalde.
Op 11 januari 2014 namen we deel aan een theatrale rondleiding door het mooie gebouw van de doopsgezinde vermaning in het hart van Haarlem. Het doopsgezinde geloof kent een uitgebreide historie van onderdrukking en vervolging, die in deze rondleiding goed tot zijn recht kwam.
