Maandelijks archief: juli 2015

Zomerstorm 2015

Zomerstorm over Haarlem

Volgens de media zou er op 25 juli een heftige zomerstorm in onze contreien gaan woeden. Ongelovig geworden door de vele loze alarmen besloot ik daar geen aandacht aan te besteden. Rustig ging ik aan het werk tot rond drie uur het voorspelde noodweer losbrak boven Haarlem. Berichten over gesneuvelde bomen in de stad druppelden binnen op Twitter. Toen ik even naar buiten keek, zag ik dat een aantal buren zich aan de overkant had verzameld. Hun aandacht was gevestigd op ons portiek. Héé, had ik in de voortuin zo’n grote plant gezet?
En … moest het licht NU AL aan?

Toch maar even poolshoogte nemen. Verdraaid! De uitgang van onze portiek bleek versperd door een grote hoeveelheid groene takken. Na enige acrobatiek konden wij de straat bereiken. Eén van de bomen in onze laan was met wortel en al uit de grond gerukt en had daardoor ons raam verduisterd. Vreemd dat wij daar dus niets van gemerkt hadden, hoewel we op het kantoor aan het werk waren. Bij nadere inspectie bleek dat er in onze kleine straat maar liefst vier bomen geveld waren, allemaal acacia’s overigens. Twee ervan lagen dwars over de weg, zodat het autoverkeer danig beperkt werd.

Nu werd het tijd om gezellig over de oorzaak van deze kaalslag te gaan speculeren met de straatbewoners. De bomen hadden misschien te weinig ruimte, er lagen overal tegels en er ging te vaak zwaar vrachtverkeer overheen. Verkeerd gesnoeid was ook een mening. Op de site “Natuur in Haarlem” vonden we de volgende verklaring. “Hoog grondwater zorgt dat wortels aan het oppervlak blijven en geen grip krijgen in de grond. De straten zijn leeg, niets breekt de wind, alleen de boom. Die dan weer breekt door de wind. De straten veranderen in windtunnels, een boom krijgt hierdoor de windvlaag vol erop.” Wij vonden dat een sympathieke en begrijpelijke verklaring.

Foto: Ruud van Vessem
Foto: Ruud van Vessem

De storm bracht ook een stuk verbroedering mee. Een straatgenoot kwam spontaan alle takken afzagen die de entree van de gebouwen verhinderde. Vele bewoners kwamen ook naar buiten om de neergehaalde bomen en de mogelijke schade te fotograferen. Zo spreek je nog eens iemand!

de schade opnemen; foto Elco Westervaarder

Rond 23.15 werden wij, voor zover nog niet in diepe slaap, verrast door het optreden van de  vrijwillige brandweer uit Spaarndam die de twee dwars over de weg liggende stammen uit de weg ruimde zodat de straat weer voor het verkeer toegankelijk was. Hoe lang het gaat duren voordat alle sporen van dit natuurgeweld zijn verwijderd, weten we op dit moment nog niet.

Over herbeplanting durven we slechts heel voorzichtig te fantaseren …

Tuinieren … c’est mourir un peu

Half juli 2015.

Voor het eerst sinds ik hier woon, heb ik me op het tuinieren gestort.

De rugvriendelijke hoge kweekbak heeft daar zeker toe bijgedragen. Hierin zette ik al rabarber, slasoorten en bloemkool. Vrijwel alles lukte, en wat is er lekkerder dan een zelf vertroeteld bloemkooltje? Of een salade, opgevrolijkt met bloemetjes van het bosviooltje en de Oost-Indische kers? De smaak van de lavasplant vind ik ronduit sensationeel.

IMG_2546

Maar de viooltjes zijn een beetje aan het verdwijnen en de Oost-Indische kers bloeit ook niet meer zo weelderig.

IMG_2547

Het stemt me weemoedig dat deze vriendjes hun leventje nu al voltooid hebben.

Makkelijk meezingen op Mennorode

Voor de vijfde keer organiseerde koor “Hoe Gaat Het Ermee” een zangweekend in conferentiecentrum Mennorode te Elspeet. Het koor is bestemd voor zangers en zangeressen vanaf 55 jaar en staat onder leiding van Leny van Schaik. Sinds kort kunnen ook leden van de andere koren van deze dirigent op het zangweekend intekenen, omdat anders het minimum aantal deelnemers niet gehaald wordt.

Directie-overleg op hoog niveau
Directie-overleg op hoog niveau

Doel van dit weekend is met elkaar een ontspannen weekend te beleven zonder de druk van een daarop volgend optreden. Het zangplezier hoort voorop te staan. Dit beïnvloedt uiteraard de keuze van het repertoire.

Hoewel de deelnemers elkaar niet allemaal kenden, heerste er vanaf het begin een gemoedelijke sfeer waarin voldoende ruime was voor speelse grappen en opmerkingen. Dit was al ingezet op de heenreis waarbij de chauffeur nadrukkelijk meldde dat hij graag toegezongen wilde worden.Na aankomst op Mennorode was er ruim tijd om de bagage naar de hotelkamer te brengen, de kamer naar wens in te richten en de omgeving te verkennen. Mennorode is namelijk prachtig gelegen in de Veluwse bossen en in de nazomer zijn de bloeiende heidevelden beslist een bezoek waard. Mennorode werd in 1925 opgericht en diende oorspronkelijk als ontmoetingsplek voor de doopsgezinde gemeenschap. Tegenwoordig is het een van de duurzaamste locaties in Nederland.

Wat het meedoen aan dit weekend onder de titel “Het Gaat Goed” extra feestelijk maakt, is de uitstekende verzorging op Mennorode. ’s Morgens kun je genieten van een uitstekend en uitgebreid ontbijtbuffet, het lunchbuffet wordt opgevrolijkt door een warme snack en het dinerbuffet is zeer uitgebreid, kwalitatief goed en komt aan alle dieetwensen tegemoet.

Als deelnemer hoef je je alleen maar te laten meeslepen door het ritme van het programma. Je hoeft je verder nergens zorgen over te maken. Je bent er echt eens helemaal uit.

Wij als koorzangers maken gebruik van de Grote Zaal als repetitieruimte, aanvankelijk een kapel of kerkzaal (“vermaning” zoals de doopsgezinden zeggen) maar sinds enkele jaren is er een aparte kerkruimte die voor geen ander doel gebruikt wordt. Je kunt er echter als toeschouwer gewoon binnenlopen.

Op de eerste dag, vrijdag, waren er twee repetities. Een enkeling bleef na de avondrepetitie in de Schaapskooi hangen voor nog een laatste koffie of een glaasje wijn. Geen wonder na zo’n best zware dag van reizen en settelen. Maar zaterdagavond was het gewoon erg druk: we kaartten wat, we deden een spel, we wisselden onze levensverhalen uit of zaten stil in een hoekje wat te schetsen of lezen. Menigeen bleef tot laat buiten: het was er ook warm genoeg voor.

Trekpotje spelen
Trekpotje spelen
Presentator Edith in passende kledij
Presentator Edith in passende kledij

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zondag werd er ook gerepeteerd, maar onze beste krachten bleven gespaard voor de Bonte Avond. Een heel spektakel, waar ook weer heel duidelijk werd hoeveel getalenteerde mensen aan dit weekend meededen. Er waren voordrachten, liedjes, uitreikingen, sketches … er werden verhalen en gedichten voorgelezen, er werd gemusiceerd op de angklung … kortom: een heel bijzondere avond, niet in het minst door de vlotte en deskundige presentatie van onze Edith.

Volksdans met mooie rokjes
Volksdans met mooie rokjes
Verrassend optreden van subkoor
Verrassend optreden van subkoor

 

 

Alex' afscheidslied
Alex’ afscheidslied

Bij het vertrek de volgende dag werden de buspassagiers uitgezwaaid door degenen die met de auto terug gingen. Alex deed een ontroerend verrassingsoptreden met zijn gitaar, heel bijzonder.

 

 

 

 

Een greep uit het repertoire
– Alles schweiget (Mozart)
– Many years en enkele andere volksmelodieën
– Bloeit een bloempje (broeder Leontinus)
– Gij vogels (Sabatini)
– Aye Kerunene (Afrikaans)
– Air van Bach (from little Air on the G string) (ooit ook bekend als “How gentle is the xxrain”/A lovers concerto van meidengroep The Toys uit de zestiger jaren)

Voor meer informatie over de aktiviteiten vsn Leny van Schaik verwijs ik naar de website

http://www.lenyvanschaik.nl/  (ook voor het oudjaarszangarrangement op Mennorode).

Voor meer informatie over Mennorode en wat daar de mogelijkheden zijn: http://www.mennorode.nl/  (ook voor zomercursussen)