Maandelijks archief: mei 2016

Het Lady Compton theaterorgel, bespeeld door Eddie Ruhier

 

Het concert

Met de camera op de handen gericht ziet het publiek zien hoe het orgel bespeeld wordt
Met de camera op de handen gericht ziet het publiek zien hoe het orgel bespeeld wordt

Op zaterdag 7 mei 2016 gaf de Engelse organist Eddie Ruhier een concert op theaterorgel Lady Compton in het Draaiorgelmuseum te Haarlem. Ruim twee uur lang konden de aanwezigen genieten van het veelzijdige repertoire van Eddie, van licht klassiek tot regelrechte rock-‘n-roll. Wat kan zo’n orgel swingen!

Klik hier voor een kort videofragment

 

 

 

 

EddieRuhierOver Eddie Ruhier

Eddie Ruhier werd in 1950 geboren in Horncastle, een marktstadje in het noorden van Engeland. Zijn ouders hadden een piano, waar Eddie al snel op kon spelen en die hij als jongetje met behulp van punaises wist om te toveren in een honky-tonk piano.

Hij was toen al enorm muzikaal en kon erg goed zijn gehoor muziek spelen. Dat brak hem later op; omdat hij geen noten kon lezen, kon hij geen eindexamen doen aan de muziekschool, hoe goed zijn spel ook verder was.

Toch slaagde hij erin van de muziek zijn beroep te maken. Hij kreeg van zijn vader een Clavioline (een voorloper van de synthesizer, bekend van onder andere Telstar van The Tornados en Runaway van Del Shannon), later gevolgd door een klein Kimball orgel.

Bij toeval maakte hij kennis met een echt Hammondorgel waar hij na een moeizame start geheel verslingerd aan raakte. Na verloop van tijd kreeg hij een aanstelling als stadsorganist in Birmingham.

Inmiddels heeft hij de pensioengerechtigde leeftijd bereikt. Daarover zegt hij: “Ik heb een lange, heel fijne carrière achter de rug: ik speelde in ijspistes, verzorgde zomerconcerten, ik reisde de hele wereld over als organist op cruiseschepen, ik gaf overal ter wereld concerten – maar nu is het tijd om uit te rusten. Ik kan nooit stoppen met muziek maken, maar van nu af aan speel ik alleen voor mijn eigen plezier”.

Over het orgel Lady ComptonLady Compton

Het instrument dat Eddie Ruhier bij deze gelegenheid bespeelde werd in 1935 door de Londense fabriek John Compton gebouwd als theaterorgel voor een bioscoop in Rochester (Kent). Ook in talloze bioscopen kon je zo’n gigantisch instrument vinden, bij voorbeeld in de Haarlemse Cinema Palace aan de Grote Houtstraat.

Na een werkzaam leven als kerkorgel, onder andere in het plaatsje Orpington (Zuid-Engeland), en theaterorgel in de Stadsgehoorzaal van Middelburg, mocht zij met pensioen in het Haarlemse Draaiorgelmuseum, waar zij liefdevol gerestaureerd is en aangepast aan bespeling in deze ruimte.

Over het draaiorgelmuseum

Na een lange voorbereidingstijd werd in 1969 het Draaiorgelmuseum geopend in een oude fabriekshal aan de Werfstraat te Haarlem. Eind jaren ’90 werd het museum met sluiting bedreigd en was de waardevolle collectie instrumenten gedoemd om in opslag te verdwijnen. Na felle protesten van museumbezoekers en draaiorgelliefhebbers en na heel veel inspanning van de vrijwilligers werd er in 2004 een nieuwe locatie geopend aan de Kuppersweg.

De huidige collectie bestaat uit een groot aantal historische instrumenten (de oudste komt uit 1900). Deze instrumenten werden bij voorbeeld gebruikt op de kermis, in danszalen of cafés en als straatorgel.

Bijna wekelijks kunt u in het museum een of meer draaiorgels komen beluisteren. Op zaterdag worden er af en toe concerten georganiseerd, waarbij ook gedanst mag worden.

Elk jaar organiseert het museum op Tweede Pinksterdag een manifestatie met de naam “Haarlem Draait Door”, waarbij een aantal orgels spelend te zien en te horen zal zijn. Een impressie van dit evenement vindt u hier.

Op http://www.draaiorgelmuseum.org/het-museum/ kunt u meer informatie vinden.Het museum is te vinden aan de Kuppersweg 3 in de Waarderpolder te Haarlem.

Drie over dementie

Onlangs kreeg ik drie boeken in handen over het onderwerp “dementie”. Een ziekte die steeds vaker gaat voorkomen en waarvoor tot op heden geen remedie is gevonden. Nu mijn moeder, die sinds mijn huwelijk in 2009 al tekenen van achteruitgang begon te vertonen, eindelijk officieel gediagnosticeerd is als lijdend aan de ziekte van Alzheimer, nam ik aanvankelijk met aarzeling, maar later met grote interesse, kennis van de inhoud van enkele van die boeken. Er zijn inmiddels tal van boeken verschenen over dit onderwerp, ook door patiënten in hun beginstadium , maar deze drie titels heb ik pas geleden gelezen en naast elkaar gelegd.Dementie is een heel geheimzinnig en boeiend verschijnsel.

 Insteek: Kijkje in de innerlijke wereld van een dementerend persoon

hersenspinsels01Alice LaPlante, Hersenspinsels, 2011.

De auteur, als schrijfdocent verbonden aan verschillende Amerikaanse universiteiten, doet een poging de belevingswereld van een aan dementie lijdende patiënt voor een groot publiek te verduidelijken. In hoeverre dat gelukt is, zal niemand ons ooit kunnen vertellen. De hoofdpersoon, Jennifer, is een 64-jarige orthopedisch chirurg, die haar werk heeft moeten opgeven in verband met haar voortschrijdende dementie. Haar beste vriendin is vermoord gevonden; er zijn vier vingers met chirurgische precisie verwijderd. Dat maakt haar tot moordverdachte nummer 1 in de ogen van de politie. Wat zich in het hoofd van Jennifer afspeelt, is waarschijnlijk een realistische weergave van fragmenten uit haar verleden.

Het boek heeft een gesloten einde, de echte moordenaar wordt achterhaald, maar dat was tamelijk voorspelbaar.

Aanvankelijk had ik veel moeite met het lezen van het boek, maar toen uiteindelijk bij mijn moeder ook dementie (Alzheimer) was vastgesteld, kwam ik er gemakkelijker doorheen.

Het is een uitgave van Orlando, onderdeel van AW Bruna uitgevers, gespecialiseerd in boeken die “de geest voeden en het hart verwarmen”.

 

Insteek: het recht op euthanasie en de impact op het dagelijks leven van de naaste betrokkenenbitterballen01

Nog dit jaar (2016) verscheen het boek Bitterballen, geschreven door Claudia Roskam en in eigen beheer uitgegeven. Het is verkrijgbaar bij bol.com. Claudia Roskam is bioloog en beheert haar eigen biologische tuin in de buurt van Nijmegen.

De auteur verhaalt van de strijd die gevoerd moest worden om te komen tot de zozeer gewenste euthanasie van haar moeder. Het is geen doorlopend verhaal maar een verzameling korte stukjes die de moeizame weg naar de euthanasie van haar moeder beschrijven. De bitterballen zijn symbolisch voor het leven dat Claudia´s moeder leidde met onder andere veel gezelligheid en feestjes. Waarbij de bitterballen altijd paraat waren. Ik vond het een heel interessant boek, mede omdat ik de (overigens mislukte) strijd van dichtbij heb meegemaakt om euthanasie te mogen krijgen. In dit boek staat het zelfbeschikkingsrecht van de patiënt centraal. Ook al is de wilsverklaring bij het volle verstand opgemaakt, dan nog is het een gigantische strijd om dit ook echt voor elkaar te krijgen als de ziekte eenmaal is ingezet. Het boek eindigt met de dood van haar moeder.

 

Insteek: hoe ga je op een menswaardige manier om met de ziekte van je moedertienzoetjes01

Carla Westerbeek-Sikkes leverde in 2015 haar tweede boek af: Tien zoetjes in de koffie. In 2010 begon zij met haar professionele schrijfcarrière. Zij geeft haar boeken uit in eigen beheer. Ook de distributie heeft zij in eigen hand gehouden. De auteur geeft een goed beeld van de neergang van moeder en hoe zij en haar zusje getracht hebben het leven van hun moeder nog enigszins te veraangenamen. Dit in de vorm van een aantal korte stukjes. Het boek eindigt met de dood van moeder. De titel slaat op het feit dat moeder steeds vergeet dat ze al suiker in haar koffie heeft gedaan. Ik vond het een mooi, ontroerend en makkelijk leesbaar boek. Hoe Carla en haar tweelingzuster Corry met hun aan dementie lijdende moeder omgaan, wekt mijn bewondering en jaloezie.

Boeken 

  • Alice LaPlante, Hersenspinsels, 2011. Verschenen bij uitgeverij Orlando
  • Claudia Roskam. Bitterballen, 2016. Uitgave in eigen beheer, distributie door bol.com.
  • Carla Westerbeek-Sikkes, Tien zoetjes in de koffie, 2015. Uitgave in eigen beheer. U kunt het boek bestellen door € 19,50 over te maken op rekeningnummer NL31ABNA0576887714 t.n.v. CLWS te Vinkeveen. Zodra uw betaling ontvangen is, wordt het boek verzonden.

© Annemarie Broek