Zonnemarie Haarlem

Home
Charlie’s good tonight; biografie van Charlie Watts
Eerst een korte inleiding over leven en werken van de persoon Charlie Watts
Charlie Watts was vanaf 1963 tot zijn dood in 2021 de drummer van The Rolling Stones.
Hij is altijd bij de andere Stones in de schaduw gebleven, vooral van Mick en Keith; hij had een bescheiden karakter en bleef steeds op de achtergrond. Dit is het eerste boek over zijn persoon; over Keith Richards verschenen minstens vijf boeken en over Mick Jagger wel tien.
Al heel jong was hij geïnteresseerd in de muziek van zijn tijd; zijn oom speelde banjo en dat inspireerde hem om zelf ook muziek te gaan maken. In zijn tienertijd was hij een enorme jazz-fan en eigenlijk is dat ook altijd gebleven. Hij knutselde zijn eigen drumkit in elkaar, ook de brushes.
Watts had een opleiding tot grafisch vormgever gevolgd en had daar enige tijd zijn beroep van gemaakt. Hij kon zich als vormgever overigens uitleven in het ontwerpen van platenhoezen (Between the Buttons) en podia voor de Stones.
Carrière en privé leven
Vanaf 1961 speelde hij al in allerlei Londense pubs, waar hij achter de drums zat bij onder andere Blues Incorporated (met Alexis Korner, Jack Bruce, Ginger Baker, Graham Bond en later ook Mick Jagger).  Daar liggen de wortels van zijn Rolling Stones carrière.
Op de eerste opnames van de Stones speelde hij de r&b drummers uit die tijd na. Maar gaandeweg ontwikkelde hij zijn eigen stijl. Ook qua kleding ging hij geheel zijn eigen weg; hij was altijd als gentleman gekleed, met veel zorg voor details. Dit was tegen het advies in van hun manager Andrew Oldham, die het ‘smerige’ image van de Rolling Stones bedacht had. Kenmerken: een slordige, losse kledingstijl en poseren met norse koppen, wat de lelijke en sombere foto’s verklaart uit de eerste jaren van hun carrière. Zo afficheerde hij de groep als gore tegenhangers van de keurige Beatles, die inmiddels al tot het establishment behoorden.
Ook dwars tegen de raad van Oldham in trouwde hij op 14 oktober 1964 met zijn grote liefde, Shirley Ann Shepherd. Dit werd angstvallig verborgen gehouden voor de fans van de groep.
Sinds 1971 vestigde Charlie Watts zich met zijn familie in Frankrijk. Later begon Shirley een stoeterij in Devon.
Vanaf 1987 had hij een bijbaantje als bandleider van zijn eigen Charlie Watts Quintet en Charlie Watts Orchestra; daarmee bracht hij een aantal albums uit, zowel in de studio als live; hij droeg bovendien bij aan het werk van o.a. Leon Russell, Pete Townshend, Ronnie Wood, Howlin’ Wolf en Willy and the Poor Boys (de hobbyband van collega Bill Wyman). 
Charlie’s good tonight verscheen in 2022 bij Harper Collins, één van de grootste uitgeverijen ter wereld en is een samenwerking tussen Amerikaanse en Britse uitgeverijen. De Nederlandse uitgave verscheen ook bij dit uitgevershuis.
Over de auteur
Het boek is geschreven door muziekjournalist Paul Sexton, die vanaf 1977 artikelen over popmuziek publiceerde en de Stones dertig jaar van nabij heeft meegemaakt.
De kritiek op het boek
De kritiek op het boek was niet mals. De recensenten vielen over het voorwoord, de slappe verhaaltjes van Mick en Keith over hun collega, duidelijk bedoeld om de verkoopcijfers op te drijven. Het verhaal is onsamenhangend en vol herhalingen. Aan de vertaalfouten kan de schrijver van het boek natuurlijk niets doen.
Enkele recensenten merken op dat Charlie Watts een man zonder humor was.
Wat vind ik er zelf van
Het boek is grotendeels een saaie en repeterende opsomming van al zijn verzamelwoedes.
De schrijver besteedt geen aandacht aan Watts’ duistere periode in de tachtiger jaren, toen ook hij verslaafd was geraakt aan de drugs en in een neerwaartse spiraal terecht dreigde te komen.
Het is geen van de recensenten opgevallen dat ook Andrew Oldham, toch ook geen onbelangrijk persoon in Charlie’s leven, een inleiding schreef op dit boek.
Tot vervelens toe verhaalt Sexton over die verdomde vrijgevigheid van Charlie Watts.
Jammer genoeg heeft het boek geen register; dat maakt het verbanden leggen uiterst moeilijk.
MAAR HET ERGSTE MOET NOG KOMEN!!!
Charlie Watts was een fijnzinnig man met een groot gevoel voor humor. Zo staat hij uitbundig geportretteerd op de hoes van het album Get Your YaYa’s Out. Op de hoes van een andere verzamelaar wordt hij in matrozenpak bedolven onder een grote laag schuim.
In het Rampjaar 2020 namen de Stones You Can’t Always Get What You Want live op; elke Stone gefilmd in zijn eigen omgeving. Het moet toch iemand opgevallen zijn, dat Charlie Watts niet echt drumt (dat deed hij op de originele opname namelijk ook niet) en rond 3.10 lachend in de camera kijkt. Als dat geen humor is!!!
Op de cover wordt vermeld dat het boek geautoriseerd is. Door wie? Watts was al geruime tijd ernstig ziek en overleed in 2021 voordat het boek zou uitkomen en zijn vrouw stierf niet veel later. Zouden zij echt gelukkig geweest zijn met dit magere boekje?
Shirley Ann Shepherd, de echtgenote van Watts, was een artistieke vrouw die zich bezigheid met beeldhouwen, een eigen studio had, later paarden ging fokken en ook meeging op tournee, net als later hun dochter Seraphina en hun kleindochter Charlotte. Zij overleed op 16 december 2022, in de leeftijd van 84 jaar.