Meestal loopt het goed af, dat kopen via het internet. Maar deze keer had ik toch echt wel een paar twijfels. De betreffende jurk zag er goed uit, met een mooi slank afkledend bloemenpaneel in het midden, maar er was iets ondefinieerbaars met de zijnaden. Zodra ik het jurkje uit de verpakking had gehaald, viel de stroefheid van de stof me op, het leek wel schuimrubber. Braaf trok ik het aan. Ja hoor, de maat was goed. Of goed: ik hield een enorme ruimte over aan mijn heupen. Mijn god: in deze jurk was ruimte gehouden voor twee heuptassen!!!
Gelukkig kon ik in het plaatselijke filiaal mijn geld terugkrijgen. (Dat is dus heel behoorlijk geregeld, chapeau!) Ik plukte een beetje op goed geluk een ander kledingstuk uit het rek. De verkoopster vond dat het jurkje me goed stond, vooral aan de achterkant! Manlief trok een somber lipje en schudde nee. Dan maar een ander jurkje uitgezocht: een lila quasi overslagjurk. Die vond de verkoopster me eigenlijk nog beter staan (vooral van achteren) maar eega keek zeer bedenkelijk. Ikzelf ontwaarde in de spiegel een Milka koe op haar achterpoten. Nee, dus.
Meer jurkjes waren er niet.
Maar ik zag een aardige kleurige tuniek met aangebouwd vest (het verschil tussen een tuniek en een jurk is mij niet geheel duidelijk). Dat leek me wel wat. Dus het pashok weer in.
Nu was ik per ongeluk even vergeten dat ik mijn geinige panty aangetrokken had, met ingeweven kousebanden enzo, die gedragen hoort te worden onder een wijde rok met petticoat waarmee je af en toe speels kunt wapperen zodat de kouseband zichtbaar wordt.
